واسه داشی

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌امخارم ولی به سایهٔ گل آرمیده‌امبا یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشقهمچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌امچون خاک در هوای تو از پا فتاده‌امچون اشک در قفای تو با سر دویده‌اممن جلوهٔ شباب ندیدم به عمر خویشاز دیگران حدیث جوانی شنیده‌اماز جام عافیت می نابی نخورده‌اموز شاخ آرزو گل عیشی نچیده‌امموی سپید را فلکم رایگان نداداین رشته را به نقد جوانی خریده‌امای سرو پای بسته به آزادگی منازآزاده من که از همه عالم بریده‌امگر می‌گریزم از نظر مردمان رهیعیبم مکن که آهوی مردم‌ندیده‌ام نوشته شده در جمعه سوم آذر ۱۳۹۶ساعت 1:21 توسط دییا| | واسه داشی...